البقرة : 281 وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ..

البقرة : 281 وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُون‏

عیاشی:عن جابر عن أبی جعفر ع قال‏ سألته عن تفسیر هذه الآیة «لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ- وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ‏» قال: تفسیرها بالباطن أن لکل قرن من هذه الأمة رسولا- من آل محمد یخرج إلى القرن- الذی هو إلیهم رسول، و هم الأولیاء و هم الرسل، و أما قوله: «فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ» قال: معناه إن الرسل یقضون بالقسط وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ‏ کما قال الله‏

البقرة : 280 وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُون‏

 البقرة : 280 وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُون‏

:و اگر بدهکار در سختی مالی بود پس مهلتش دهید تا امکان مالی یابد و صدقه دادن این قرض بهتر است برای شما اگر بدانید 

سیر ایات این سوره در بحث مالی از انفاق شروع شده و مثل انفاق کنندگان فی سبیل الله و مرضات الله و تثیتا من انفسهم و انانی که ریاء انفاق میکنند و بعد از اصرار زیاد به مباحث انفاق به بحث ربا پرداخت یعنی اگر جامعه انفاق محور نشد ربا پیش می اید لذا فرمود حتی اگر قرض دادی و نتوانست پرداخت کند ان تصدقوا خیر لکم .در ضمن مباحث ربا به قرض پرداخت چون ربا دو نو است ربای معمله ی که دو هم جنس را با هم معامله کنی و اضافه بگیری این در سنت است ولی در قران ربای قرضی امده که قرض بدی اضافهتر بگیری که عمده ی رباهای دیروز و امروز همین بوده در قرض چند مطلب پیش می اید مدت قرض و اینکه شرط زیاده کسی بکند یا داعی بر فایده این وسط هست شرط نیست ولی زمینه ش پیش می اید هدیه برایت می اورند و مثال ذلک بحث شرط زیاده که باطل است و ربا یعنی همین چیزی که الزام حقوقی دارد در ضمن عقد امده عقد بر انست که قرض ات را همراه زیاده مالی یا کاری انجام دهی انرا باطل میکند اما داعی بر ان هست امید این زیاده هست اشگال ندارد مثلا دو نفر پول قرض میخواهند میدانی به یکی بدی خودش اضافه تر بر میگرداند و شما به اون قرض میدهید این ربا نیست تا حرف ش را نزدید و محکم نکردید  یا مثلا با قرض دادن به او  مهمانت میکند نه به نحو شرط بلکه داعی  اینجا اگر چه اشگال ندارد ولی باز مستحب است که از جانب شما که قرض دادی ایم زیاده را رد کنی ولی از طرف قرض گیرنده مستحب است این زیاده را بیاورد که "خیرالقرض ما جر نفعا"َ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ غَیْرِهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَسْتَقْرِضُ مِنَ الرَّجُلِ قَرْضاً وَ یُعْطِیهِ الرَّهْنَ إِمَّا خَادِماً وَ إِمَّا آنِیَةً وَ إِمَّا ثِیَاباً فَیَحْتَاجُ إِلَى شَیْ‏ءٍ مِنْ مَنْفَعَتِهِ فَیَسْتَأْذِنُهُ فِیهِ فَیَأْذَنُ لَهُ قَالَ إِذَا طَابَتْ نَفْسُهُ فَلَا بَأْسَ قُلْتُ إِنَّ مَنْ عِنْدَنَا یَرْوُونَ أَنَّ کُلَّ قَرْضٍ یَجُرُّ مَنْفَعَةً فَهُوَ فَاسِدٌ فَقَالَ أَ وَ لَیْسَ خَیْرُ الْقَرْضِ‏ مَا جَرَّ مَنْفَعَةً.ِ الرَّجُلِ یَسْتَقْرِضُ مِنَ الرَّجُلِ الدَّرَاهِمَ فَیَرُدُّ عَلَیْهِ الْمِثْقَالَ أَوْ یَسْتَقْرِضُ الْمِثْقَالَ فَیَرُدُّ عَلَیْهِ الدَّرَاهِمَ فَقَالَ إِذَا لَمْ یَکُنْ شَرْطٌ فَلَا بَأْس‏.کافی 

و دیگر  اینکه بدهکار نتواند سر وقت قرض را بر گرداند بحث دیر گرد ربوی یا امروز عنوان تنبیهی اضافه شد یک مطلب دیگر افت ارزش پول ست که تورم میگویند این روایت داریم حتی نمیشود لحاظ نکنی باید پرداخت کنی 20سال پیش پول مردم که قیمت یک گوسفند بوده قرض کرده امروز همان یه مرغ هم نمیدهند نمیشود بگویی همان را پرداخت کرد دیر کرد تعزیری هم بیشتر دور زدن شرع است هر جا به نفع مون هست نمیشود اینکه حدود و دیات و احکام حکومتی را به استخدام احکام فردی و خانوادگی کشید و همه جا را خراب کرد ولی در همین جا روایت داریم امام و حکومت اسلامی باید ببیند اگر کسی واقعا ناتوانست بئدهی ش را حکومت بعهد بگیرد اما امان از یک مورد که بانک این امر را پیاده کرده باشند یا حکومت ردیف بودجه ی تعیین کرده باشد ولی هر جا نفع خودشان است از سیاست تعزیر اسلام بهره ببرند و معادن و مراتع و اموال مختلف عومی را به اسم انفال مصادر کنند و بگنداند اینجا اسلام نفرموده من احیی ارضا فهی له این حکم خاص ان عموم مراتع از امام است را نمیگیرد؟ نمیگیرد چون منافع حکومت اقتضاء نمیکند .

به هر حال  ایه قران فقط نفرمود قرض بده بلکه به مهم ترین بحث ان که بدهکار نمیتواند پول را پرداخت کند پرداخت وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ یعنی اگر بدهکاردر عسر مالی یست نمیتواندپرداخت کند  مگر با سختی این را باید منتظر ماند بهش فشار نیاورد این تازه غیر از مستثنیات دین ات که مثل خانه ای در شانش که نمیشود او را از مسقط الراس ش بیرون کرد دو مطلب است اول اگر امکان بازپرداختن قرض را نداری قرض نکن که مال مردم خوریست کسی گفت توان پرداخت بدهی ندارم قرض کنم فرمودند ایا منتظر رسیدن مزرعه ات و باغت هستی یا قرار است مالی ارثی نصیبت شود درامدی ..گفت نه امام فرمودند پس تقوا دادشته باش  مال مردم را نخور یا روایت داریم اگر کسی نیت ادء قرض را بکند حتما موفق به ادء میشود مشگل اینست که از همان اول نیت کرده معاذ الله نده البته ممکن است واقعا هم مومنی ناتوان شود و اگر نیت اداء داشته باشد و حکومت اسلامی انکه اموال عمومی دستش هست پرداخت نکند ضامن است به هر روی قیامت رسول الله ص این قرض را شخصا پرداخت میکنند صلی الله علیه واله این هم از جلوه های نظر المعتذر الیهم است که الله تبارک و تعالی به فقراء در قیامت دارندکه قیامت خدا از مستضعفین معذرت خواهی میکند تبارک و تعالی 

• 
  
• 
  
• مطلب دوم اگر نتوانست فنظره الی میسره بشرطی که در مصرفش گناه نبوده

نتظر بقدر ما ینتهی خبره إلى الإمام- فیقضی عنه ما علیه من سهم الغارمین- إذا کان أنفقه فی طاعة الله، فإن کان أنفقه فی معصیة الله فلا شی‏ء له على الإمام، قلت: فمال هذا الرجل الذی ائتمنه- و هو لا یعلم فیم أنفقه فی طاعة الله أو معصیته قال: یسعى له فی ماله فیرده و هو صاغر

وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُون‏ فرمود منتظر پرداختش بمان فشار نیاور تا از سه گروهی باشی که در ثیامت در ظل عرش الهی باشی تا پولت هر روز در صدقه حساب شود ..اگر چه کلا صدقه دادن و صدقه حساب کردن یعنی بخشیدن این پول و بری کردن ذمه این بدهکار بهتر است اگر بدانید این علی فرض اینست که در طاعت خدا در نفقه ش خرج کرده و حالا ندارد خوب یا لباس پوشید یا غذا خورده نمیشود که لخت یا بی غذا باشند البته هر کس در شانش الخلق عیالی و بهترین خلق نفع رسان ترین انها به عیال من است تو شدی نفقه دهند عیالات الله چه چیزی از این بهتر خدا تو هر کاری بخواهی میکنی هر خیری به هر که بخواهی میرسانی هر که را بخواهی هدایت میکنی ولی خدایا ما واسطه ی ان خیر قرار ده تا ماهم بهره برده باشیم و ما را از کسانی قرار ده که تنتصر لدینک و لا تستبدلنی غیری .آمین رب العالمین

مادامی که فرصت میدهد پولش در صدقه است عده ی قیامت با لباسی لز نور و چهره ی نورانی بر کرسی از نور اند که مردم فکر مکنند انبیا یا شه ایند میگویند اینها به معسر وقت داده اند کسی عیچ در پرونده ندارد جز اینکه به معسر فرشت داده خداوند متعال نیفرنلیند ما احق به این مطلبیم .. محمدبن ابی عمیر از زندان ازاد شد چهار هزار درهم از کسی میخواست خانه ش را فروخت و برای محمد اورد گفت از فروش خانه هست گفت به خدا قسم با لینکه محتاج یک درهم انم ولی قبول نمیکنم که مولایم فرمود خانه از دین مستثنی است و امروز بانکها ... هفت گروه در ظل خدایند روزی که لاظل الا ظله جوانی که جوانیش را در عبادت صرف کند انکه قلبش متعلق به مسجدباشد نرفته فکر بازگشت است جوانی که زن صاحب جمال و منصب به او بخواندش و او از خدا بترسد انکه از خوف خدا اشک ریزد انکه معسری را فرصت دهد

بدهکار را وقت دادن و مسائل ان

طلب کسی طلبی داشت و طلبکار اصلا پیداش نبود عرض حال پیش امام صادق ع برد فرمودند طوافی به نیابت عبد الله پدر رسول الله و طوافی برای ابوطالب و طوافی برای خدیجه و طوافی برای فاطمه بنت اسد بجایی اور او چون چنین کرد هنگام خروج از مسجد الحرام بدهکار خود را دید که بهش میگفت کجایی دنبال تو هستم تا بدهیت را بدهم

بدهکار تا مادامی که پولش را نگرفته پولش صدقه حساب میشود عده ی در قیامت می اورند چهر و لباسها نورانی میگویتد شما نبی هستید شهید هستید میگویند نه نا معسر را فرصت میدادیم .کسی را در قیامت میاورند ملائکه گویند هیچ ندارد جز اینکه به بدهکار فرصت میداد خداوند متعال میفرماید من احق و سزاور به این مطلب هستم و او را میبخشد ابن ابی عمیر شاگرد سه امام بود چهار سال در زندان بود وقتی ازاد شد آه در بساط نداشت کسی که ازش طلب داشت چهار هزار درهم درب خانه ش اورد گفت از کجا اوردی گفت خانه ام را فروختم تا پول تو بدهم قسم خورد که به یک درهمش محتاجم ولی درهمی از ان را نمیگیرم چون امام فرموده اند خانه از مساثنیات دین است نمیشود انرا برای پرداخت دین فروخت.در حدیث امده هفت گروه قیامت در ظل عنایت الهی اند کسی که قلبش متعلق به مسجد است و جوانی که جوانیش را در عبادت صرف کرد ..کسی که بدهکاری را فرصت داد .و لاحول ولاقوه الابالله

من استدان و در معصیت خرج نکرد و نداشت که پرداخت کند فعلی و الی

ابن ابی عمیر بعد سالها از زندان خارج شد یلا قبا کسی در خانه را زد با ده هزار درهم گفت این چیست از کجا امده گفت بدهی من به توست خانه ام را فروختم گفت من به یک درهم ش محتاج ولی یک درهم را قبول نمیکنم والله که امام فرمود لایخرج الرجل من بیته لاجل دینه افرین بر ابن ابی عمیر افرین بر امام صادق افرین برموسی بن جعفر احسنت با شاگرد تربیت کردنشان دنیا یاد بگزر دولت ملت جان نثاری یاد بگیر

روایت داریم کسی پول دارد و بدهی مردم را نمیدهد سارق است یا چیزی شبیه این اگر نیت عدم پرداخت کند ..

تفسیر قمی:َ أَنَّهَا قَالَتْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ‏ مَا مِنْ غَرِیمٍ ذَهَبَ بِغَرِیمِهِ إِلَى وَالٍ مِنْ وُلَاةِ الْمُسْلِمِینَ وَ اسْتَبَانَ لِلْوَالِی عُسْرَتُهُ- إِلَّا بَرِئَ هَذَا الْمُعْسِرُ مِنْ دَیْنِهِ وَ صَارَ دَیْنُهُ عَلَى وَالِی الْمُسْلِمِینَ فِیمَا فِی یَدَیْهِ مِنْ أَمْوَالِ الْمُسْلِمِینَ، قَالَ ع وَ مَنْ کَانَ لَهُ عَلَى رَجُلٍ مَالٌ- أَخَذَهُ وَ لَمْ یُنْفِقْهُ فِی إِسْرَافٍ أَوْ فِی مَعْصِیَةٍ- فَعَسَرَ عَلَیْهِ أَنْ یَقْضِیَهُ- فَعَلَى مَنْ لَهُ الْمَالُ أَنْ یُنْظِرَهُ- حَتَّى یَرْزُقَهُ اللَّهُ فَیَقْضِیَهُ‏

، و إن کان الإمام العادل قائما- فعلیه أن یقضی عنه دینه‏

لِقَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ ص‏ مَنْ تَرَکَ مَالًا فَلِوَرَثَتِهِ- وَ مَنْ تَرَکَ دَیْناً أَوْ ضِیَاعاً فَعَلَى الْإِمَامِ مَا ضَمِنَهُ الرَّسُولُ، وَ إِنْ کَانَ صَاحِبُ الْمَالِ مُوسِراً تَصَدَّقَ بِمَالِهِ عَلَیْهِ أَوْ تَرَکَهُ فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ- لِقَوْلِهِ‏ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُون‏

عیاشی:عن ابن سنان عن أبی حمزة قال‏ ثلاثة یظلهم الله یوم القیامة یوم لا ظل إلا ظله‏

رجل دعته امرأة ذات حسن إلى نفسها فترکها- و قال: إِنِّی أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِینَ‏، و رجل أنظر معسرا أو ترک له من حقه، و رجل معلق قلبه بحب المساجد «وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ‏» یعنی إن تصدقوا بمالکم علیه فهو خیر لکم، فلیدع معسرا أو لیدع له من حقه نظرا.

قال أبو عبد الله: قال رسول الله ص: من أنظر معسرا کان له على الله فی کل یوم صدقة- بمثل ما له علیه حتى یستوفی حقه‏ .عن عمر بن سلیمان عن رجل من أهل الجزیرة قال‏ سأل الرضا ع رجل- فقال له: جعلت فداک إن الله تبارک و تعالى- یقول: «فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ فأخبرنی عن هذه النظرة التی ذکرها الله لها حد یعرف- إذا صار هذا المعسر لا بد له من أن ینظر- و قد أخذ مال هذا الرجل و أنفق على عیاله- و لیس له غلة ینتظر إدراکها، و لا دین ینتظر محله، و لا مال غائب ینتظر قدومه قال: نعم ینتظر بقدر ما ینتهی خبره إلى الإمام- فیقضی عنه ما علیه من سهم الغارمین- إذا کان أنفقه فی طاعة الله، فإن کان أنفقه فی معصیة الله فلا شی‏ء له على الإمام، قلت: فمال هذا الرجل الذی ائتمنه- و هو لا یعلم فیم أنفقه فی طاعة الله أو معصیته قال: یسعى له فی ماله فیرده و هو صاغر

کافی:ِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: صَعِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْمِنْبَرَ

ذَاتَ یَوْمٍ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَیْهِ وَ صَلَّى عَلَى أَنْبِیَائِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ قَالَ أَیُّهَا النَّاسُ لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ مِنْکُمُ الْغَائِبَ أَلَا وَ مَنْ أَنْظَرَ مُعْسِراً کَانَ لَهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ صَدَقَةٌ بِمِثْلِ مَالِهِ حَتَّى یَسْتَوْفِیَهُ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع- وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‏ أَنَّهُ مُعْسِرٌ فَتَصَدَّقُوا عَلَیْهِ بِمَالِکُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ.

تلاش مانعی برای رفع عسر مالی، تا ذو عسره  ذو یسر شود  

أبواب‏ طلب الرّزق وأسبابه وما یناسبه‏ 1. باب ما ورد فی طلب الرّزق وترکه ومذمّة من یلوم طالب قوته 66 2. باب ماورد فی أنّ الکادّ على العیال من الحلال کالمجاهد فی سبیل اللَّه وانّ من ضیّع من یعول فهو آثم 84 3. باب استحباب الإجمال فی طلب الرزق ووجوب الإقتصار على الحلال والزّهد فی الحرام و استحباب ترک الفضول والوثوق بما عند اللَّه تبارک و تعالى 88 4. باب استحباب الإقتصاد فی طلب الرزق وطلب قلیله وکراهة استقلاله وترکه 110 5. باب عدم جواز ترک الدنیا الّتى لابدّ منها للآخرة وعدم جواز ترک الآخرة للدّنیا 124 6. باب ماورد من الدّعاء لطلب الرّزق ورجائه من حیث لا یحتسب وما یزیده وما یورث الفقر 126 7. باب أنّ البرکة فی الطّعام المکیل 142 8. باب ماورد فی أنّ على الرّجل فی طلب الرزق أن یأخذ بیتاً ویفتح بابه ویکنس فناه ویرشّه و یبسط بساطه 144 9. باب استحباب الإغتراب والضّرب فی الأرض فی طلب الرزق والمشى فی الضّلّ 148 10. باب کراهة زیادة الإهتمام بالرّزق فإنّه بید اللَّه تبارک وتعالى 152 11. باب ماورد فی ذمّ الضّجر والکسل فی أمر المعیشة والمنى وکثرة النّوم وکثرة الفراغ 158 12. باب کراهة النّوم مابین طلوع الفجر وطلوع الشمس وبین صلوة اللّیل والفجر

البقرة : 279 فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ...

البقرة : 279 فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُون‏

:پس اگر زیاده ربوی را رها نکردید اعلام جنگ با خدا و رسولش کنید و اگر توبه کردید برای شماست اصل مالتان نه ظلم کنید و نه ظلم شوید (نه ظالم و نه مظلوم)

فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ /اینکه فرمود اگر ذروا مابقی من الربا را عمل نکردید یعنی احتمالش که عمل نکنید زیاد است چرا که حرام مزه کرده ذایقه تون عوض شده و کلا مال حرام خوری خیلی ادم را زود مسخ میکند معاذ الله چه برسد که ظاهری معامله و عرف گونه داشته باشد که انما ابیع مثل الربا در اینصورت که دست برنمیدارند دیگر خدا از اخرین حربه ای که میشود با یک مومن استفاده کرد تا شاید برگردد استفاده میکند نظیر اینکه والدین به پسر طاغی خودشان بعد اللتا و اللتی میگوید یا فلان کارت را ترک میکنی یا من بعد نه من و نه تو رابطه ما قطع میشود اینجا هم فرمود یا ربا خواری را ترک میکنید یا بگو امدیم با خدا و رسولش بجنگیم معاذ الله و چه کسی در این جنگ جزء خدا و رسولش پیروز میشوند؟ لله جنود السماوات و الارض و لله خزائن السماوات و الارض .خلواتک عیونه جوارحکم عیونه از چنین خدایی و اتقوا الله فرض جنگ با او ندارد جز بدبختی جامعه کفر با ربا  وضع خوبی داشته باشد چون مستدرج است ولی جامعه ایمانی تحمیص صدور است معاذ الله .

وَ رَسُولِهِ ،غیر از اثار تکوینی تشریعی که این جنگ دارد ربا جنگ با رسوله هم هست یعنی دین و دینداران را خراب میکند لذا متولی دین به میدان می ایند و تشریعا حکم میدهند تعذیرات و اجرای حدود نشد بار سوم چهرام که کارش را ادامه داد یقتل و السلام جنگ است فاذنوا بحرب من الله و رسوله تو داری با این کارت تمام جامعه را به گند میکشی الفتنه اشد من القتل مرگ یک بار شیون هم یکبار .

 وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُون‏ ،بعد از این موعظه اذانی خدا با صدای رسا در گوشهای کر فیه وقر فرمود حالا اگر توبه کرد راس ما ،اصل پولی که داده براش هست ننه ظلم بکند که بیشتر بگیرد و نه ظلم بشود که اصل پولش را هم بهش ندهند بگند او توبه کرده و مومن شده و پولش را بخواهند بالا بکشند نه توبه کرده و ادم خوبی شده که نباید ظلم بهش کرد نه گواین ها کم ان زیاده ها که قبلا میگرفت نه راس المال ش را بده  

قاعده نه ظلم بکن و نه بایست ظلم بشی

فرمود لا تظلمون و لا تظلمون 

البته امام صادق ع فرمود اگر قرار شد که یا ظلم کنی یا مظلوم واقع شوی تو ان باش که مظلوم واقع میشود ظلم نکن 

اَلبَغىُ یَصرَعُ الرِّجالَ وَ یُدنِى الآجالَ؛ ظلم و تجاوز، انسان را زمین مى زند و مرگ ها را نزدیک مى سازد. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 345 ، ح 7937

ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ و َالمَکرُ و َالنَّکثُ؛ سه خصلت است که در هر کس باشد (آثارش) به خود او بر مى گردد: ظلم کردن، فریب دادن و تخلّف از وعده نهج الفصاحه

أَفضَلُ الجِهادِ مَن أَصبَحَ لایَهُمُّ بِظُلمِ أَحَدٍ؛برترین جهاد آن است که انسان روز خود را آغاز کند در حالى که در اندیشه ستم کردن به احدى نباشد.من لا یحضر الفقیه

ربا در تورات :«زمانی که مالی را به یهودی فقیرقرض دادی، رفتار تو با او مانند رفتار طلبکار ربا دهنده نباشد و از وی مطالبه ربا نکن.»(20) «اگر برادرت فقیر شد و دست نیاز به سوی تو دراز کرد او را یاری کن، خواه غریب باشد یا هم‌وطن تو؛ او را کمک کن تا همراه تو زندگی کند و از او ربا نگیر و از خدای خود بترس!»(21) «از برادرت هیچ سودی طلب نکن، نه بر پول نقد ونه بر طعام و نه بر هرچیزی که قرض داده می شود. فقط به بیگانه می توانی قرض بدهی.»(22) از این عبارت، استفاده کرده اند که گرفتن ربا از غیر یهودی اشکال ندارد. در کتاب «سلمونیک و شولحان عادوخ» که متون احکام دین یهدند، بعد از ذکر انواع ربا، آمده است: « شهادت رباخوار مردود است و عمل او در حد ّ شرک و یک کار پست حیوانی است.» ربا در تورات «زمانی که مالی را به یهودی فقیرقرض دادی، رفتار تو با او مانند رفتار طلبکار ربا دهنده نباشد و از وی مطالبه ربا نکن.»(20) «اگر برادرت فقیر شد و دست نیاز به سوی تو دراز کرد او را یاری کن، خواه غریب باشد یا هم‌وطن تو؛ او را کمک کن تا همراه تو زندگی کند و از او ربا نگیر و از خدای خود بترس!»(21) «از برادرت هیچ سودی طلب نکن، نه بر پول نقد ونه بر طعام و نه بر هرچیزی که قرض داده می شود. فقط به بیگانه می توانی قرض بدهی.»(22) از این عبارت، استفاده کرده اند که گرفتن ربا از غیر یهودی اشکال ندارد. در کتاب «سلمونیک و شولحان عادوخ» که متون احکام دین یهدند، بعد از ذکر انواع ربا، آمده است: « شهادت رباخوار مردود است و عمل او در حد ّ شرک و یک کار پست حیوانی است.»

تفسیر قمی:َإِنْ‏ لَمْ‏ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ وَ رَسُولِهِ‏ قَالَ مَنْ أَخَذَ الرِّبَا وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ- وَ کُلُّ مَنْ أَرْبَى وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ،

َعیاشی:إِنْ‏ لَمْ‏ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ وَ رَسُولِهِ‏ قَالَ مَنْ أَخَذَ الرِّبَا وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ- وَ کُلُّ مَنْ أَرْبَى وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ،عن أبی عمرو الزبیری عن أبی عبد الله ع قال‏ إن التوبة مطهرة من دنس الخطیئة، قال: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ‏» إلى قوله «لا تَظْلِمُونَ‏» فهذا ما دعا الله إلیه عباده من التوبة، و وعد علیها من ثوابه، فمن خالف ما أمره الله به من التوبة سخط الله علیه، و کانت النار أولى به و أحق‏

 عن معاویة بن عمار الدهنی قال: سمعت أبا عبد الله ع یقول: قال رسول الله ص‏ من أراد أن یظله الله فی ظل عرشه یوم لا ظل إلا ظله- فلینظر معسرا أو لیدع‏ له من حقه‏ له من حقه‏

حتی ظلم مالی به یهودی که مرده است هم نکن :کافی ،عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ ع یَهُودِیٌّ أَوْ نَصْرَانِیٌّ کَانَتْ لَهُ عِنْدِی أَرْبَعَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ فَهَلَکَ أَ یَجُوزُ لِی أَنْ أُصَالِحَ وَرَثَتَهُ وَ لَا أُعْلِمَهُمْ کَمْ کَانَ فَقَالَ لَا حَتَّى تُخْبِرَهُم‏

عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا کَانَ لِرَجُلٍ عَلَى رَجُلٍ دَیْنٌ فَمَطَلَهُ حَتَّى مَاتَ ثُمَّ صَالَحَ وَرَثَتَهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ فَالَّذِی أَخَذَتْهُ الْوَرَثَةُ لَهُمْ وَ مَا بَقِیَ فَلِلْمَیِّتِ- حَتَّى یَسْتَوْفِیَهُ مِنْهُ فِی الْآخِرَةِ وَ إِنْ هُوَ لَمْ یُصَالِحْهُمْ عَلَى شَیْ‏ءٍ حَتَّى مَاتَ وَ لَمْ یَقْضِ عَنْهُ فَهُوَ کُلُّهُ لِلْمَیِّتِ یَأْخُذُهُ بِهِ.کافی .

البقرة : 278 یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین‏

البقرة : 278 یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ ین‏ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین‏

:ای کسانی که ایمان اوردید تقوا داشته باشید و مابقی (زایدبراصل قرض را)از پول ربوی را رها کنید اگر مومن اید

در این ایه خداوند شرف ایمانی را به رخ میکشد که دست از ربا بردارید اگر ادعای ایمانتان هست دست از ربا بردارید یک روز مخاطبین این افراد مسلمانان بودند ولی امروزه سیستم های غول پیکر بانک های گشورهای اسلامی هم هستند که گاه صبح زود صدای قرائت قران و یا زیارت عاشواری انها گوش را ازار میدهد ولی ای کاش به جای این کارها و سجاده اب کشیدن هایشان دیر کردهای  را نمیگرفتند به جای این کارها ذروا مابقی من الربا از سود حدود سی درصدد را رها میکردند که دو برابر انچه که وام داده اند حداقل از حلقوم بیچارگان و پابرهنه های ارباب رجوع میگیرند .توی مسول بانک توی کارمند ،بانک توی فراش بانک مومنی ؟ رها کن این درامد را ،خدا غیرت تو را ببیند که برای دینت غیرت بخرج دادی گرسنه ات نمیگذارد اگر بلندت نکند .ذروا ما بقی من الربا با بی اعتنایی به گوشه ای بینداز زیاده های 20 درصد و 30 درصد را .یا این قران است یا نه اگر هست پس دردمان چیست که عمل نمیکنیم جایی به این رساتر قران فریاد زده است که فرمود اگر دست برندارید اعلام جنگ با خدا کنید. ریشه ی  تمام مشگلات ما اینجاست نه غزه است نه بحرین نه سوریه که ما نتوانستیم جلوی ربا را در مملکت خود بگیریم و هی توجیه کردیم و شد انچه شد انا لله و انا الیه راجعون 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ /ای مومنین نه عقلاء که بگویی عقلاء چنین میکنند بانک یعنی این سیستم جهانی چنین است نه اقا مومن مسجد ندیده اقای وزیر ، وکیل، تو که دستت میرسد کار بکن اتقوا الله در امور اقتصادی و بانکداری و بحث ربا . نه زیارت عاشورا بگذار نه صبحگاه بگذار نه یقه اخوندی بپوش .تقوای هر جا را به تناسب همان بحث باید رعایت کرد خوب حلال و حرام ی که باعث میشود اهل کوفه امام کش شود که ملئت بطونکم حراما مهم تره یا این کارهای ما ؟

وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ ین‏ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین‏ ، تقوا داشته باش خدا برات مهم باشد جاهای دیگر پاهای ایمانی ات را محکم کن تا اینجا بتوانی ربای شیرین را رها کنی و اتقوا الله و ذروا مابقی من الربا پیداست گوسفند فربه کباب شده جلوی شکم های گرسنه بی رحم صاحبان ثروت و قدرت های بانکی و خصوصی رها کردن معنی ندارد تا تقوا را جای های دیگر نیاورده باشند 

شهید مطهری یادت بخیر که فریاد بزنی شمر روزت را بشناس وظیفه ی فعلی ات را .اقای مسول بانک و وزیر و وکیل رعایت کن و اتقوا الله و ذروا ما بقی من الربا .اقای طلبه از چه نشسته ای و کار این ها توجیه میکنی که تمام رباهایی که میخورند پای حساب تو نوشته میشود دهان سوخته و آش نخورده نشوی 

ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ ین‏ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین‏ ،از خدا بترسید و ربا را رها کنید از خدا حیاء کنید نفرمود چون رباخوری حیاء ی نمیگذارد این ایات چوب خداست که از استان قوی شوکت اش برامده اگر یه جو غیرت داشته باشی  بخروش می ایی که خدا دارد برایتان میخواند که فرمود ذروا ما بقی من الربا ..فاذنوا بحرب من الله .

ان کنتم مومنین ،اگر مومن اید که ربا خوار کجا مومن است اگر دست بر ندارد. ان بانکداری که دو برابر و سه برابر پول قرضی را با انواع حقه های شرعی و غیره پس می مکد و خون مردم در شیشه میکند بگو ان شب زنده  داری چه سود شب زنده  داریش برای خوردن خون مردم است .والا پشه هم شب زنده دار است اعاذنا الله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا 

جالب است بخوانید در سوئیس، بانک ها ماهیانه یک درصد جهت حق نگهدارى پول از مشتری می گیرد، ولی سود بانکی از وام گیرنده ها نمی گیرد. در بانکهای ایران ماهیانه سودى حدود ٢٠ درصد به سپرده ثروتمندان اضافه میکند، در عوض ٢٨ درصد بهره از وام گیرندگان (افراد محتاج) میگیرد. یعنی در ایران اسلامی، از محتاج میگیرند و به غنى میدهند، ولى در سوئیس از غنى میگیرند و به محتاج میدهند. گویا کفّار از ما مسلمان ترند...یا معشر التجار الفقه ثم المتحر سه بار میفرمودند و الله لربا فی هذه الامه اخفی من دبیب النمله فی اللیله الاملس چون مخفی است ذات اقدس اله با خروش ربا را مطرح کرده چون ثقل سامعه دارند با صدای بلند اعلام میداردفاذنوا دفعه سوم و چهارم اگر ربا خوار دست برنداشت حکم اعدام دارد امام :و الله لئن امکن الله له لاضربن عنقه

تفسیر منسوب:یا أَیُّهَا الَّذِینَ‏ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ‏ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ‏ مِنَ‏ الرِّبا الْآیَةَ عَنَى بِذَلِکَ أَنْ یَرُدَّ الْفَضْلَ الَّذِی أَخَذَهُ عَلَى رَأْسِ مَالِهِ حَتَّى اللَّحْمَ الَّذِی عَلَى بَدَنِهِ مِمَّا حَمَلَهُ مِنَ الرِّبَا إِذَا تَابَ أَنْ یَضَعُ عَنْهُ ذَلِکَ اللَّحْمَ عَنْ بَدَنِهِ بِالدُّخُولِ إِلَى الْحَمَّامِ کُلَّ یَوْمٍ عَلَى الرِّیقِ هَذَا إِذَا تَابَ عَنْ أَکْلِ الرِّبَا وَ أَخْذِهِ وَ مُعَامَلَتِه‏

الربا رباءان رِبًا یُؤْکَلُ وَ رِبًا لَا یُؤْکَلُ وَ أَمَّا الرِّبَا الَّذِی یُؤْکَلُ فَهُوَ هَدِیَّتُکَ إِلَى رَجُلٍ یُطْلَبُ الثَّوَابُ أَفْضَلُ مِنْهُ فَأَمَّا الَّذِی لَا یُؤْکَلُ فَهُوَ مَا یُکَالُ وَ یُوزَنُ فَإِذَا دَفَعَ الرَّجُلُ إِلَى رَجُلٍ عَشَرَ دَرَاهِمَ عَلَى أَنْ یَرُدَّ عَلَیْهِ أَکْثَرَ مِنْهَا فَهُوَ الرِّبَا الَّذِی نَهَى اللَّهُ عَنْه‏

تفسیر قمی:رِبًا یُؤْکَلُ وَ رِبًا لَا یُؤْکَلُ وَ أَمَّا الرِّبَا الَّذِی یُؤْکَلُ فَهُوَ هَدِیَّتُکَ إِلَى رَجُلٍ یُطْلَبُ الثَّوَابُ أَفْضَلُ مِنْهُ فَأَمَّا الَّذِی لَا یُؤْکَلُ فَهُوَ مَا یُکَالُ وَ یُوزَنُ فَإِذَا دَفَعَ الرَّجُلُ إِلَى رَجُلٍ عَشَرَ دَرَاهِمَ عَلَى أَنْ یَرُدَّ عَلَیْهِ أَکْثَرَ مِنْهَا فَهُوَ الرِّبَا الَّذِی نَهَى اللَّهُ عَنْه‏

البقرة : 277 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْد..

البقرة : 277 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون‏

ترجمه :

انان که ایمان اوردند و عمل صالح انجام دادند و نماز را اقامه کردند و زکات دادند اجرشان  نزد پروردگارشان  است و هیچ خوفی ندارد محزون نمیشوند 

لاخوف علیهم و لا هم یحزنون /خوف را اسمی اورد و حزن را فعلی .خوف نسبت به اینده است و حزن گذشته بالاخره با ایمان و عمل که یکی از مصادیق حقی ش نماز و مصداق خلقی ش زکات است باعث میشود هیچ خوف و حزنی تو را نگیرد اگر میخواهی استرس نداشته باشی غم و حزن و دل مردگی برود نماز است نماز زکات و انفاق های واجب و مستجب است زکات 

در عقیب و ادامه بحث جامعه انفاق پرور و مذمت ربای دنیا خواهی توصیه به ایمان و عمل صالح با نماز و زکات فرمود 

روضه عمل:

ایمان نرم افزاری و عمل سخت افزاری یست  ولی از کوزه همان برون تراود که در اوست 

بیش از 50بارا در قران عملوا الصالحات داریم در برخی روایات عمل با ایمان برابر شمرده شده و اینکه /النساء : 123 لَیْسَ بِأَمانِیِّکُمْ وَ لا أَمانِیِّ أَهْلِ الْکِتابِ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً یُجْزَ بِهِ وَ لا یَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیرا/

در تفسیر قمی:الْإِسْلَامُ‏ هُوَ التَّسْلِیمُ‏، وَ التَّسْلِیمُ هُوَ الْیَقِینُ، وَ الْیَقِینُ هُوَ التَّصْدِیقُ، فَالتَّصْدِیقُ هُوَ الْإِقْرَارُ، وَ الْإِقْرَارُ هُوَ الْأَدَاءُ، وَ الْأَدَاءُ هُوَ الْعَمَلُ- وَ الْمُؤْمِنُ مَنْ أَخَذَ دِینَهُ عَنْ رَبِّهِ- إِنَّ الْمُؤْمِنَ یُعْرَفُ إِیمَانُهُ فِی عَمَلِهِ- وَ إِنَّ الْکَافِرَ یُعْرَفُ کُفْرُهُ بِإِنْکَارِهِ، یَا أَیُّهَا النَّاسُ دِینَکُمْ دِینَکُمْ- فَإِنَّ السَّیِّئَةَ فِیهِ خَیْرٌ مِنَ الْحَسَنَةِ فِی غَیْرِهِ، وَ إِنَّ السَّیِّئَةَ فِیهِ تُغْفَرُ، وَ إِنَّ الْحَسَنَةَ فِی غَیْرِهِ لَا تُقْبَلُ.

در این روایت هم روضه عمل صالحات خوانده شده و هم اصل دین که گناه در این دین بهتر از حسنات در دین دیگر است اینقدر اصل دین مهم است و انسان را جلو میبرد 

کافی:

عَنْ یَزِیدَ بْنِ خَلِیفَةَ قَالَ: وَعَظَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَأَمَرَ وَ زَهَّدَ ثُمَّ قَالَ عَلَیْکُمْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ إِلَّا بِالْوَرَعِ.

ِ عَنْ أَبِی أُسَامَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ عَلَیْکَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ کُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِکُمْ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ وَ کُونُوا زَیْناً وَ لَا تَکُونُوا شَیْناً وَ عَلَیْکُمْ بِطُولِ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا أَطَالَ الرُّکُوعَ وَ السُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِیسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ یَا وَیْلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَیْتُ.

عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی زَیْدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَدَخَلَ عِیسَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْقُمِّیُّ فَرَحَّبَ بِهِ وَ قَرَّبَ مِنْ مَجْلِسِهِ ثُمَّ قَالَ یَا عِیسَى بْنَ عَبْدِ اللَّهِ لَیْسَ مِنَّا وَ لَا کَرَامَةَ مَنْ کَانَ فِی مِصْرٍ فِیهِ مِائَةُ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ وَ کَانَ فِی ذَلِکَ الْمِصْرِ أَحَدٌ أَوْرَعَ مِنْه‏

َ أَخْبَرَنِی عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع قَالَ: کَثِیراً مَا کُنْتُ أَسْمَعُ أَبِی یَقُولُ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ لَا تَتَحَدَّثُ الْمُخَدَّرَاتُ بِوَرَعِهِ فِی خُدُورِهِنَّ وَ لَیْسَ مِنْ أَوْلِیَائِنَا مَنْ هُوَ فِی قَرْیَةٍ فِیهَا عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ فِیهِمْ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ أَوْرَعُ مِنْهُ.

 عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَیْ‏ءٍ أَفْضَلَ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ.

عَنْ أَبِی السَّفَاتِجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا قَالَ‏ اصْبِرُوا عَلَى الْفَرَائِضِ‏ وَ صابِرُوا عَلَى الْمَصَائِبِ‏ وَ رابِطُوا عَلَى الْأَئِمَّةِ ع‏

عَنْ أَبِی أُسَامَةَ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ اقْرَأْ عَلَى مَنْ تَرَى أَنَّهُ یُطِیعُنِی مِنْهُمْ وَ یَأْخُذُ بِقَوْلِیَ السَّلَامَ وَ أُوصِیکُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْوَرَعِ فِی دِینِکُمْ وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ طُولِ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ فَبِهَذَا جَاءَ مُحَمَّدٌ ص أَدُّوا الْأَمَانَةََ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَکُمْ عَلَیْهَا بَرّاً أَوْ فَاجِراً فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص کَانَ یَأْمُرُ بِأَدَاءِ الْخَیْطِ وَ الْمِخْیَط صِلُوا عَشَائِرَکُمْ وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ إِذَا وَرِعَ فِی دِینِهِ وَ صَدَقَ الْحَدِیثَ وَ أَدَّى الْأَمَانَةَ وَ حَسُنَ خُلُقُهُ مَعَ النَّاسِ قِیلَ هَذَا جَعْفَرِیٌ‏ فَیَسُرُّنِی ذَلِکَ وَ یَدْخُلُ عَلَیَّ مِنْهُ السُّرُورُ وَ قِیلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ وَ إِذَا کَانَ عَلَى غَیْرِ ذَلِکَ دَخَلَ عَلَیَّ بَلَاؤُهُ وَ عَارُهُ وَ قِیلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ فَوَ اللَّهِ لَحَدَّثَنِی أَبِی ع أَنَّ الرَّجُلَ کَانَ یَکُونُ فِی الْقَبِیلَةِ مِنْ شِیعَةِ عَلِیٍّ ع فَیَکُونُ زَیْنَهَا آدَاهُمْ لِلْأَمَانَةِ وَ أَقْضَاهُمْ لِلْحُقُوقِ وَ أَصْدَقَهُمْ لِلْحَدِیثِ إِلَیْهِ وَصَایَاهُمْ وَ وَدَائِعُهُمْ تُسْأَلُ الْعَشِیرَةُ عَنْهُ فَتَقُولُ مَنْ مِثْلُ فُلَانٍ إِنَّهُ لآَدَانَا لِلْأَمَانَةِ وَ أَصْدَقُنَا لِلْحَدِیثِ.

برخی روایات اعمال صالح و نماز :

انما الاعمال بالنیات و بالخواتیم فصاحه 

قال رسول الله کلایزال الشیطان  ذعرا مِنَ الْمُؤْمِنِ مَا حَافَظَ عَلَى الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ فَإِذَا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَیْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِی الْعَظَائِمِ.

22- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ أَدَّى فَرِیضَةً فَلَهُ عِنْدَ اللَّهِ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ.

23- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ الْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مَفَاتِیحُهُ السُّؤَالُ فَاسْأَلُوا یَرْحَمُکُمُ اللَّهُ فَإِنَّهُ یُؤْجَرُ فِیهِ أَرْبَعَةٌ السَّائِلُ وَ الْمُعَلِّمُ وَ الْمُسْتَمِعُ وَ الْمُجِیبُ لَهُ.

24- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُبْغِضُ رَجُلًا یُدْخَلُ عَلَیْهِ فِی بَیْتِهِ وَ لَا یُقَاتِلُ.

َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لَا تَزَالُ أُمَّتِی بِخَیْرٍ مَا تَحَابُّوا وَ تَهَادَوْا وَ أَدَّوُا الْأَمَانَةَ وَ اجْتَنَبُوا الْحَرَامَ وَ وَقَّرُوا الضَّیْفَ‏ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ* فَإِذَا لَمْ یَفْعَلُوا ذَلِکَ ابْتُلُوا بِالْقَحْطِ وَ السِّنِینَ.

26- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً أَوْ ضَرَّهُ أَوْ مَاکَرَهُ.

27- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏ یَا ابْنَ آدَمَ لَا یَغُرَّنَّکَ ذَنْبُ النَّاسِ عَنْ ذَنْبِکَ وَ لَا نِعْمَةُ النَّاسِ عَنْ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ لَا تُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَنْتَ تَرْجُوهَا لِنَفْسِکَ.

28- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ ثَلَاثَةٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَن‏ وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ.

تعدا عملوا الصالحات در قران :

(2) البقرة : 25 وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدُونَ‏

(2) البقرة : 82 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ‏

(2) البقرة : 277 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ‏

(3) آل‏عمران : 57 وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمینَ‏

(4) النساء : 57 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلیلاً

(4) النساء : 122 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قیلاً

(4) النساء : 173 فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذینَ اسْتَنْکَفُوا وَ اسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلیماً وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً

(5) المائدة : 9 وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظیمٌ‏

(5) المائدة : 93 لَیْسَ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فیما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ‏

(7) الأعراف : 42 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ‏

(10) یونس : 4 إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعاً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ لِیَجْزِیَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذینَ کَفَرُوا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ وَ عَذابٌ أَلیمٌ بِما کانُوا یَکْفُرُونَ‏

(10) یونس : 9 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بِإیمانِهِمْ تَجْری مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فی‏ جَنَّاتِ النَّعیمِ‏

(11) هود : 11 إِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبیرٌ

(11) هود : 23 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى‏ رَبِّهِمْ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ‏

(13) الرعد : 29 الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ‏

(14) إبراهیم : 23 وَ أُدْخِلَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ‏

(18) الکهف : 30 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ إِنَّا لا نُضیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلاً

(18) الکهف : 107 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً

(19) مریم : 96 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا

(22) الحج : 14 إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یُریدُ

(22) الحج : 23 إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ یُحَلَّوْنَ فیها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤاً وَ لِباسُهُمْ فیها حَریرٌ

(22) الحج : 50 فَالَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ‏

(22) الحج : 56 الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فَالَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فی‏ جَنَّاتِ النَّعیمِ‏

(24) النور : 55 وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنی‏ لا یُشْرِکُونَ بی‏ شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ‏

(26) الشعراء : 227 إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَکَرُوا اللَّهَ کَثیراً وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ‏

(29) العنکبوت : 7 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذی کانُوا یَعْمَلُونَ‏

(29) العنکبوت : 9 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحینَ‏

(29) العنکبوت : 58 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلینَ‏

(30) الروم : 15 فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَهُمْ فی‏ رَوْضَةٍ یُحْبَرُونَ‏

(30) الروم : 45 لِیَجْزِیَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ‏

(31) لقمان : 8 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعیمِ‏

(32) السجدة : 19 أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى‏ نُزُلاً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ‏

(34) سبأ : 4 لِیَجْزِیَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ‏

(35) فاطر : 7 الَّذینَ کَفَرُوا لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ کَبیرٌ

(38) ص : 24 قالَ لَقَدْ ظَلَمَکَ بِسُؤالِ نَعْجَتِکَ إِلى‏ نِعاجِهِ وَ إِنَّ کَثیراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَیَبْغی‏ بَعْضُهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ قَلیلٌ ما هُمْ وَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راکِعاً وَ أَنابَ‏

(38) ص : 28 أَمْ نَجْعَلُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کَالْمُفْسِدینَ فِی الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقینَ کَالْفُجَّارِ

(40) غافر : 58 وَ ما یَسْتَوِی الْأَعْمى‏ وَ الْبَصیرُ وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لاَ الْمُسی‏ءُ قَلیلاً ما تَتَذَکَّرُونَ‏

(41) فصلت : 8 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ‏

(42) الشورى : 22 تَرَى الظَّالِمینَ مُشْفِقینَ مِمَّا کَسَبُوا وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فی‏ رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ ما یَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبیرُ

(42) الشورى : 23 ذلِکَ الَّذی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ

(42) الشورى : 26 وَ یَسْتَجیبُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ یَزیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ الْکافِرُونَ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ

(45) الجاثیة : 21 أَمْ حَسِبَ الَّذینَ اجْتَرَحُوا السَّیِّئاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ کَالَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَواءً مَحْیاهُمْ وَ مَماتُهُمْ ساءَ ما یَحْکُمُونَ‏

(45) الجاثیة : 30 فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فی‏ رَحْمَتِهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبینُ‏

(47) محمد : 2 وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ آمَنُوا بِما نُزِّلَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ‏

(47) محمد : 12 إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ الَّذینَ کَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَ یَأْکُلُونَ کَما تَأْکُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ‏

(48) الفتح : 29 مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سیماهُمْ فی‏ وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى‏ عَلى‏ سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظیماً

(65) الطلاق : 11 رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْکُمْ آیاتِ اللَّهِ مُبَیِّناتٍ لِیُخْرِجَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَ یَعْمَلْ صالِحاً یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً

(84) الانشقاق : 25 إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ‏

(85) البروج : 11 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْکَبیرُ

(95) التین : 6 إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ‏

(98) البینة : 7 إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ

(103) العصر : 3 إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْر

البقرة : 275 الَّذینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا لا یَقُومُونَ إِلاَّ کَما یَقُومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ مِنَ الْمَسِّ

البقرة : 275 الَّذینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا لا یَقُومُونَ إِلاَّ کَما یَقُومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ مِنَ الْمَسِّ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى‏ فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عادَ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُون‏

کسانی که ربا میخورند نمی ایستند مگر  همانگونه که کسی که شیطان او را دچار تزلزل کرده بخاطر مس کردنس این بخاطر اینست که  میگفتند  خرید و فروش هم مثل رباست و خدا انرا حلال کرده ولی ربا را حرام کرده پس هر کس موعظه ای از پروردگارش سراغش اید و دست نگه دارد برایش است انچه قبلا بوده(رباهای قبلی برای اوست اگر قبلا جاهل به حکم ربا بوده ) و امرش بسوی خداست و هر گس باز گشت انان اصحاب اتش اند درش خالد اند

ایه ایه عقیب بحث گسترده انفاق و اداب انفاق و انفاقهای مثبت و منفی و تشبیه های ان که در صدد بود جامعه انفاق گرا درست کند، امده یعنی هر جامعه ی که انفاق نکند سر از اینجا در میاورد رباخوار میشود لذا در حدیث امده خداوند ربا را حرام کرد تا مردم اهل اصطناع معروف شوند 

کافی:ذکر الرّبا فی غیر آیة و کرّره، فقال: أو تدری لم ذاک؟ قلت: لا، قال: لئلّا یمتنع الناس من اصطناع‏ المعروف.

الذینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا لا یَقُومُونَ إِلاَّ کَما یَقُومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ مِنَ الْمَسِّ  ،انان که ربا میخورند یعنی جامعه ربا خوار اینگونه است شامل فرد رباخوار هم میشود انان قیام نمیکنند با تمام قوا نمی ایستند مگر همانگونه کسی را شیطان مس کرده به روش او یعنی این افراد رفتند قیام کنند(الْخَبْطُ: الضّرب على غیر استواء، کخبط البعیر الأرض بیده، و الرّجل الشّجر بعصاه، :مفردات  ) راه صد ساله را یک شبه بروند رب بگیرند تا یربو ولی شد محق باد کرده در ذیل این ایه روایت هست که شب معراج افرادی را دیدم با شکمهای بسیار بزرگ که نمیتواند درست راه بروند گفتند اینان رباخواران از امت اند (سیر معراج سیر خیالی تمثیلی امت است در نفس رسول خدا ص ) این افراد قیامشان خبط شیطان است افتان و خیزان میشوند ظاهر پر زرق و برقی دارند شکم بسیار بزرگ ولی تعادل ظاهری هم ندارند تبل توخالی شده اند که هر لحظه میترکد و می افتد جامعه و خانواده رباخور استواری ندارد مس شیطان و اجنه دو نوع است سخت افزاری و نرم افزاری گاه در ظاهر مس میکنند در سخت افزار خیال انسان نفوذ کرده او را مشوش و استرسی کرده یکدفعه حزن دلش را میگیرد بی دلیل یکدفعه نا امیدی شدید او را میگیرد و ول میکند این ها مس سخت افزاری و جا پای و جا دست شیاطین و اجنه است لمه الشیاطین است چنانچه در حدیث امده این ناراختی ها یکدفعه از مس انهاست و شادی یکدفعه بی علت از ملائکه و تماس انهاست یک چاپای نرم افزاری هم شیطان بر اولیاء خودش که بر انها مسلط شده یا دارد تسلط می یابد دارد که مثل خودش مقلوب میشوند مقلوب شدن مس شیطانی ها را اینجا بلافاصله اینگونه توضیح میدهد که ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا  چرا اینها دچار مس و خبط شیطان اند چون از حرف زدنشان پیداست میگویند بیع مثل رباست به جای اینکه حرف را درباره ربا ببرند اصل را ربا گرفته و میگویند حتی بیع هم مثل رباست نظیر خود شیطان که در امر به سجده بر ادم مقلوبی عمل کرد گفت من بهتر از او هستم  من اتشم او از خاک یعنی ادم را خدا محور کرد او خود را محور کرد و فضیلت را خود ملاک کرد با اینکه وقتی امر به سجده بر ادم شدند یعنی ملاک تفاضل در این حرف گو کردن و سجده کردن  و نزدیک شدن به ادم است هر کس را شیطان مس کند المجالسه موثره او هم مقلوبی و خد محور میشود کار و وجود خودش محور است انا خیر میگوید بیع هم مثل رباست نه ربا مثل بیع است گیا همه چیز است ربایی که انها دارند هر کس مس شیطانی شود اجنه او مس کنند دست بکشند تمتع از او ببرند دچار نا امیدی میشود لا یئس من روح الله الا القوم الکافرون اینها یعنی ابلیس و اطرافیانش همان اند (ابلیس در لغت  یعنی نا امید ) بسیار تعبیر علمی دقیق همه فهم و در عین حال هشداریست چه خانواده و افرادی شیطان از انها تمتع و مس میبرد انان که مال حرام میخورند انان که مئلت بطونکم حرام باشد زمینه بیشتری هست تا در نطفه و غیره شرکت کنند و شارکهم فی الاموال و الاولاد

تفسیر قمی:عَنْ زُرَارَةَ قَالَ‏ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ: أَنَّهُ کانَ رِجالٌ‏ مِنَ‏ الْإِنْسِ‏ یَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ- فَزادُوهُمْ رَهَقاً قَالَ: الرَّجُلُ یَنْطَلِقُ إِلَى الْکَاهِنِ- الَّذِی کَانَ یُوحِی إِلَیْهِ الشَّیْطَانُ فَیَقُولُ قُلْ لِشَیْطَانِکَ إِنَّ فُلَاناً فَقَدْ عَاذَ بِکَ.

وَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ فِی قَوْلِهِ‏ وَ أَنَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ‏ ... إلخ- قَالَ کَانَ الْجِنُّ یَنْزِلُونَ عَلَى قَوْمٍ مِنَ الْإِنْسِ- وَ یُخْبِرُونَهُمْ بِالْأَخْبَارِ الَّتِی سَمِعُوهَا فِی السَّمَاءِ مِنْ قِبَلِ مَوْلِدِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ کَانَ النَّاسُ یَکْهُنُونَ بِمَا أَخْبَرُوهُمُ الْجِنُّ، قَوْلُهُ‏ فَزادُوهُمْ رَهَقاً أَیْ خُسْرَاناً- قَوْلُهُ: فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً قَالَ: الْبَخْسُ النُّقْصَانُ وَ الرَّهَقُ الْعَذَابُ- وَ قَوْلُهُ: کُنَّا طَرائِقَ قِدَداً أَیْ عَلَى مَذَاهِبَ مُخْتَلِفَةٍ،

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ: حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ:

حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ عَنْ عَبَّادِ بْنِ صُهَیْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِکَ تَحَرَّوْا رَشَداً الَّذِینَ أَقَرُّوا بِوَلَایَتِنَا فَأُولَئِکَ تَحَرَّوُا رُشْداً

وَ أَمَّا الْقاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً مُعَاوِیَةُ وَ أَصْحَابُهُ‏ وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً الطَّرِیقَةُ الْوَلَایةَ لِعَلِیٍّ ع‏ لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ‏ قَتْلُ الْحُسَیْنِ ع‏ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً أَیِ الْأَحَدَ مَعَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَتَّخِذُوا مِنْ غَیْرِهِمْ وَلِیّا

مراد ما از مس نرم افزاری این خطبه اقا امیرالمومنین ع است:شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج‏1، ص: 228

7 و من خطبة له ع‏

اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِأَمْرِهِمْ‏ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الْخَطَلَ فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِکَهُ الشَّیْطَانُ فِی سُلْطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَى لِسَانِهِ.

فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى‏ فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ هر کس موعظه امدش یعنی نهی از این ربا امدش چون در ادامه فرمود فانتهی یعنی از نهی رباخوری منتهی شد فله ماسلف  یعنی اگر قبلا این نهی سراغش نیامده بود حالا امد یعنی به تعبیر روایات جاهب به حکم ربا بود و ربا خورده حالا اموال ربوی با توبه برایش حلال است من بعد دست نگه دارد این یک دانه پاشی یست حالا که شیطان هیمنه ی خود را نشان داده و با ربا دلها را خراب کرد ملئت بطونکم حراما شد مس شیطانی شد خدا هم در مقابله با این سلطه اعلام عفو عمومی کرده تا هر چه بیشتر فتنه ها و خونریزی انقلاب شیطانی کمتر شود و ریزشها حداقل شود و توبه کنند گان زیاد شوند البته توجه داشته باشید کسی نگوید رباخواری کنم بعد به این ایه توبه کرده و اموال حلالم است چون ایه موعظه ی را میگوید که جاءه قبلا نبوده حالا متعظ میشود البته این را هم دارد که موعظه انوقت موعظه است که خودش بیاید اسباب ش فراهم شود دولت انست که بی خون و دل اید بکنار البته میتوان موعظه را مثل علم و تقوا و هدایت دو نوع کرد طالب و مطلوب یک وقت است روزی را دنبالش هستی یکوقت مطلوب است خودش می اید اتاهم تقواهم /هجم بهم العلم .

امره الی الله/نظیر المفلس فی امان الله است یعنی کارش به خدا کشید تخفیف خاص او بهر برده یا در روزگار و تکوین برنامه های برایش دارد رازق اوست و چه بسا بخاطر اصلاح بین خود و خدا بین او  و مردم را اصلاح کند یا به راضی کردنشان یا به گذر زمان این پولها و لو در بستر تاریخ به اهلش باز میگردد...

عیاشی:سال رجل اباجعفر ع :و قد عمل بالربا حتى کثر ماله- بعد أن سأل غیره من الفقهاء، فقالوا له: لیس یقیک منک شی‏ء إلا أن ترده إلى أصحابه، فلما قص على أبی جعفر ع قال له أبو جعفر مخرجک فی کتاب الله قوله «فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ- فَانْتَهى‏ فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ‏» و الموعظة التوبة

نوادر اشعری:(وَ إِنَّ رَجُلًا أَرْبَى دَهْراً مِنَ الدَّهْرِ فَخَرَجَ قَاصِداً أَبَا جَعْفَرٍ ع فَسَأَلَهُ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ لَهُ مَخْرَجُکَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ یَقُولُ اللَّهُ‏ فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى‏ فَلَهُ ما سَلَف‏ وَ الْمَوْعِظَةُ هِیَ التَّوْبَةُ فَجَهْلُهُ بِتَحْرِیمِهِ ثُمَّ مَعْرِفَتُهُ بِهِ فَمَا مَضَى فَحَلَالٌ وَ مَا بَقِیَ فَلْیَحْفَظ او فلیستحفظ فی روایه 

أَبِی قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ لَا یَکُونُ الرِّبَا إِلَّا فِیمَا یُوزَنُ أَوْ یُکَالُ وَ مَنْ أَکَلَهُ جَاهِلًا بِتَحْرِیمِ اللَّهِ لَهُ لَمْ یَکُنْ عَلَیْهِ شَیْ‏ء

َ بیان السعاده:فی الخبر عنهما (ع): انّ الموعظة التّوبة لکنّ المراد بها التّوبة عمّا فعل بجهالة لا التّوبة عمّا فعل عن علم، فانّه لا یکون التّوبة محلّلا لما أکله من مال الغیر محرّما

وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ‏ لا الى الحکّام حتّى یحکموا علیه بردّ ما اخذه قبل الموعظة وَ مَنْ عادَ الى الرّبوا بعد ما جاءه الموعظة فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ‏ و

فی الخبر: الرّبوا کبیرة بعد البیان، و الاستخفاف بذلک دخول فی الکفر.

 وَ مَنْ عادَ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُون‏ /هر کس دوباره بعد از فهم حکم ربا بطرف رباخواری باز گشت در صحبت اتش است اصحاب اتش است خود را اتش کرد ربا یعنی اتش که او اصحاب اتش میشود البته به غلظت مال یتیم خوری که انما یاکلون فی بطونهم نارا نفرمود اینها خود اصحاب اتش اند و هم فیها خالدون خوالد و چار پایه دیگ اتش خود شدند (خوالد سنگهایست که زیر دیگ اتش است و معمولا مدتها می ماند)انها با خود چنین کردند اینگونه اتش شدند.

اما  "فله ما سلف "یا "فلکم رووسکم اموالکم" ؟در برخی روایات فله ما سلف را تخصیص به جهل حکمی دانسته  و الله العالم الهادی 

برخی روایات نهی از ربا:

قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ دِرْهَمٌ رِبًا أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ أَرْبَعِینَ زِنْیَة

وَ کَانَ عَلِیٌّ ع یَکْتُبُ إِلَى عُمَّالِهِ لَا تَسْخَرُوا الْمُسْلِمِینَ فَتُذِلُّوهُم‏ )النوادرللاشعری

وفی الخبر درهم ربوا اشدّ عند اللّه من سبعین زنیة کلّها بذات محرم، و فی خبر زید: فی بیت اللّه الحرام‏ وعن أمیر المؤمنین (ع): لعن رسول اللّه (ص) الرّبوا و أکله و بائعه و مشتریه و کاتبه‏

البقرة : 274 الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ

الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ

آنان که اموال خویش را در شب و روز در پنهان و آشکار انفاق می کنند، اجرشان با پروردگارشان است. نه بیمناک می شوند و نه غمگین.

275 .انان که اوالشان را شب و روز در حال سر و خفاء انفاق میکنند اجرشان نزد خداوند محفوظ است و هیچ خوفی ندارند و محزون نیستند. /الذین ینفقون اموالهم ،قران را کسی کتاب انفاق و سفارش انفاق بداند جا دارد از بس انفقوا دارد و ادب و اداب ان .

انفاق در محضر قران نه شب میشناسد نه روز نه سر و علن مثل تبلیغ نوحی است وح :  5 قالَ رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمی لَیْلاً وَ نَهارا/ نوح :  8 ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهارا/ُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرارا

ینفقون اموالهم باللیل و النهار سرا و علانیه میتواند این دو کلمه اخیر توضیح نهار و لیلی باشد یا چنانچه از شان نزول ان که در باره مولی الموالی ست موضوعیت مجزا دارد که حضرت چهار درهم داشتند یکی را شب و یکی را روز و یکی را سر و یکی را علن انفاق کردند و ایه ایه نازل شدند سلام الله علیه در برخی روایات از حضرت امیر ع نقل شده که درباره نفقه اسب مجاهدان فی سبیل الله نازل شده چقدر جهاد مهم است که نفس نفس زدن اسب و جرقه پاهایش و العادیات ضبحا و الموریات قدحا ..قسم خورده شده درباره انفاق بر اسب مجاهد خصوصا ایه امد باشد تا از مهم ترین عامل جنگی یعنی مرکب کوتهای نشود و باشد که شکور بودن دین اسب مجاهد را هم بگیرد که جسد مجاهدان را حمل میکند باشد که مجاهد در تقویت مرکبش که تقویت سپاه اسلام است کوتاهی نکند و اسب نیز که شان نزول ایه است از طرفی بسیار کریم است در جعفریات امده: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ بَعَثَ مَعَ عَلِیٍّ ع ثَلَاثِینَ فَرَساً فِی غَزَاةِ السَّلَاسِلِ فَقَالَ یَا عَلِیُّ أَتْلُو عَلَیْکَ آیَةً فِی نَفَقَةِ الْخَیْلِ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً یَا عَلِیُّ هِیَ النَّفَقَةُ عَلَى الْخَیْلِ یُنْفِقُ الرَّجُلُ سِرّاً وَ عَلَانِیَةً

باز روایت شده که ایه در غیر از صدقه واجب یعنی زکات نازل شده‏

کسی که سرا و علنا و شب و روز انفاق میکند یعنی خلوص دارد و چشم مردم مهم نیست حالات مختلف مهم نیست لذا فی سبیل الله را اینجا نیاورد یعنی وظیفه مهم است از طرفی یک عمل ممکن است در اوقات مختلف مزه ها ی مختلف داشته باشد جلسه شب غیر از جلسه ی روز است درس خواندن شب کار در شب غیر از روز است همچنین هر کاری در شب ش یک طور است در روز طوری در سر طوری و مزاجی دارد در علن طوری و مزاجی دارد منفق فی سبیل الله در تمام حالات این مهم را انجام میدهد تا فیض کامل ان را در تجلیات مختلف ببرد از فیض کل یوم هو فی شان این عمل بهره وافی ببرد از ناح اسمائی بگو در زمان و مکان از تجلی بگو ...فیض تمام ببرد تا بشود اکملت لکم دینکم و رضیت لکم الاسلام دینا 

البته انفاق خصوصا موضوعیت دارد ولی مخصوص به ان نیست درست که شما ممکن است یک کار خیر و عملی در یک ساعت بخصوص بهتر میتوانید انجام دهید ولی سعی کنید در ساعات دیگر و شب یا روز انرا هم تجربه کنید فقط شب زیارت نرو گاهی روز هم برو فقط زمستان زیارت نرو تابستان هم گاهی برو .شغلت را صله رحمت را ملاقات کردن دیگران اعمال ازمایشگاهی ات ...که زمان و مکان اثارا عجیب و وسیعی دارد شاید در ان بعد زمان این کار نشد ولی همان کار در بعد زمانی دیگری میشود که البته همان کار دیگر نیست چون زمانها جزء قالب کارها میشود قالب افراد میشود و همه چیز زمان مند است 

کسی که در قید زمان و مکان برای انفاق نیست کسی که فیض انفاق به معنای وسیعش را از تمام زمانها برده او  لا خوف علیهم است و لا هم یحزنون انفاق خوف بر است استرس و حزن که مشگل روز ماست را میبرد اللهم ارزقنا فیض الهی خصوص سلوک انفاقیه در تمام مجلی ها تا الیوم اکملت لکم دینکم و رضیت لکم الاسلام دینا شود .البته معلوم شد که چرا این ایه را علی ع انجام داده و درباره او نازل شد ه ولاحول ولاقوه الا بالله 

تفسیر فرات کوفی:عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ فِی قَوْلِهِ [تَعَالَى‏] الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً قَالَ نَزَلَتْ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ کَانَ لَهُ أَرْبَعُ دَرَاهِمَ فَتَصَدَّقَ بِدِرْهَمٍ لَیْلًا وَ بِدِرْهَمٍ نَهَاراً وَ بِدِرْهَمٍ سِرّاً وَ بِدِرْهَمٍ عَلَانِیَةً فَنَزَلَتْ فِیهِ هَذِهِ الْآیَةُ.

 «43»- [وَ بِالسَّنَدِ الْمُتَقَدِّمِ فِی ح 21 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ‏] وَ قَوْلُهُ [تَعَالَى‏] الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً نَزَلَتِ [الْآیَةُ] فِی عَلِیِّ [بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع‏] خَاصَّةً فِی [أَرْبَعَةِ] دَنَانِیرَ [فِی الدَّنَانِیرِ] کَانَتْ لَهُ تَصَدَّقَ مِنْهَا [بِبَعْضِهَا فِی بَعْضِهَا] نَهَاراً وَ بَعْضَهَا لَیْلًا وَ بَعْضَهَا سِرّاً وَ بَعْضَهَا عَلَانِیَةً.

ِکافی:قُلْتُ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً

 قَالَ لَیْسَ مِنَ الزَّکَاة

جعفریات:

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدٌ حَدَّثَنِی مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ بَعَثَ مَعَ عَلِیٍّ ع ثَلَاثِینَ فَرَساً فِی غَزَاةِ السَّلَاسِلِ فَقَالَ یَا عَلِیُّ أَتْلُو عَلَیْکَ آیَةً فِی نَفَقَةِ الْخَیْلِ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً یَا عَلِیُّ هِیَ النَّفَقَةُ عَلَى الْخَیْلِ یُنْفِقُ الرَّجُلُ سِرّاً وَ عَلَانِیَةً.

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدٌ حَدَّثَنِی مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى أَصْحَابِ الْخَیْلِ مَنِ اتَّخَذَهَا وَ أَعَدَّهَا لِمَارِقٍ فِی دِینِهِ أَوْ مُشْرِکٍ.

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدٌ حَدَّثَنِی مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ صَهِیلَ الْخَیْلِ لَیَقْرَعُ قُلُوبَ الْأَعْدَاءِ وَ رَأَیْتُ جَبْرَئِیلَ یَتَبَسَّمُ عِنْدَ صَهِیلِهَا فَقُلْتُ یَا جَبْرَئِیلُ لِمَ تَتَبَسَّمُ فَقَالَ وَ مَا یَمْنَعُنِی وَ الْکُفَّارُ تَرْجُفُ قُلُوبُهُمْ فِی أَجْوَافِهِمْ عِنْدَ صَهِیلِهَا وَ تُرْعَدُ کُلَاهُمْ.

???- [?] الشَّیْخُ الطُّوسِیُ‏ّ فِی مَجَالِسِهِ، عَنْ جَمَاعَةٍ عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ عَنْ رَجَاءِ بْنِ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِ‏ّ عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ وَهْبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی الْحَرْبِ بْنِ أَبِی الْأَسْوَدِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی ذَرٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: یَا أَبَا ذَرٍّ إِنَ‏ّ الصَّلَاةَ النَّافِلَةَ 

ص: ??? 

تَفْضُلُ فِی السِّرِّ عَلَى الْعَلَانِیَةِ کَفَضْلِ الْفَرِیضَةِ عَلَى النَّافِلَةِ إِلَى أَنْ قَالَ یَا أَبَا ذَرٍّ إِنَ‏ّ رَبَّکَ عَزَّ وَ جَلَ‏ّ یُبَاهِی الْمَلَائِکَةَ بِثَلَاثَةِ نَفَرٍ رَجُلٍ یُصْبِحُ فِی أَرْضٍ قَفْرٍ فَیُؤَذِّنُ ثُمَ‏ّ یُقِیمُ ثُمَ‏ّ یُصَلِّی فَیَقُولُ رَبُّکَ عَزَّ وَ جَلَ‏ّ لِلْمَلَائِکَةِ انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی یُصَلِّی وَ لَا یَرَاهُ أَحَدٌ غَیْرِی فَیَنْزِلُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ یُصَلُّونَ وَرَاءَهُ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ إِلَى الْغَدِ مِنْ ذَلِکَ الْیَوْمِ الْخَبَرَ 

???- [?] کِتَابُ عَاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ الْحَنَّاطِ، عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِنَ‏ّ مِنْ أَغْبَطِ أَوْلِیَائِی عِنْدِی رَجُلٌ خَفِیفُ الْحَالِ ذُو حَظٍّ مِنْ صَلَاةٍ أَحْسَنَ عِبَادَةَ رَبِّهِ فِی الْغَیْبِ وَ کَانَ غَامِضاً [?] فِی النَّاسِ جُعِلَ رِزْقُهُ کَفَافاً فَصَبَرَ عَلَیْهِ عُجِّلَتْ مَنِیَّتُهُ مَاتَ فَقَلَ‏ّ تُرَاثُهُ [?] وَ قَلَّتْ بَوَاکِیهِ 

???- [?] السَّیِّدُ عَلِیُ‏ّ بْنُ طَاوُسٍ فِی فَلَاحِ السَّائِلِ، بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ هَمَّامٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: دَعْوَةُ الْعَبْدِ سِرّاً دَعْوَةً وَاحِدَةً تَعْدِلُ سَبْعِینَ دَعْوَةً عَلَانِیَةً 

???- [?] وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ 

ص: ??? 

أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا یَعْلَمُ عِظَمَ ثَوَابِ الدُّعَاءِ وَ تَسْبِیحِ الْعَبْدِ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ نَفْسِهِ إِلَّا اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى 

???- [?] وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِ‏ّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَ‏ّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَرَضَ هَذَا الْأَمْرَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْعِصَابَةِ سِرّاً وَ لَنْ [?] یَقْبَلَهُ عَلَانِیَةً قَالَ صَفْوَانُ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ نَظَرَ رِضْوَانُ خَازِنُ الْجَنَّةِ إِلَى قَوْمٍ لَمْ یَمُرُّوا بِهِ فَیَقُولُ مَنْ أَنْتُمْ وَ مِنْ أَیْنَ دَخَلْتُمْ قَالَ یَقُولُونَ إِیهاً [?] عَنَّا فَإِنَّا قَوْمٌ عَبَدْنَا اللَّهَ سِرّاً فَأَدْخَلَنَا اللَّهُ الْجَنَّةَ سِرّاً

[]???- [?] کِتَابُ الْغَایَاتِ، لِجَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ الْقُمِّیِ‏ّ، عَنْ مُعَاذِ بْنِ ثَابِتٍ رَفَعَهُ قَالَ ص: أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ أَجْراً أَخْفَاهَا 

???- [?] سِبْطُ الشَّیْخِ الطَّبْرِسِیِ‏ّ فِی مِشْکَاةِ الْأَنْوَارِ عَنِ النَّبِیِ‏ّ ص قَالَ: کَفَى بِالرَّجُلِ بَلَاءً أَنْ یُشَارَ إِلَیْهِ بِالْأَصَابِعِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا 

???- [?] وَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَ‏ّ اللَّهَ یُبْغِضُ 

ص: ??? 

الشُّهْرَتَیْنِ شُهْرَةَ اللِّبَاسِ وَ شُهْرَةَ الصَّلَاةِ 

[?] وَ عَنْهُ ع قَالَ: الشُّهْرَةُ خَیْرُهَا وَ شَرُّهَا فِی [?] النَّارِ

[]???- ?- [?] وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: وَ کَذَلِکَ وَ اللَّهِ عِبَادَتُکُمْ فِی السِّرِّ مَعَ إِمَامِکُمُ الْمُسْتَتِرِ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ وَ تَخَوُّفُکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ وَ حَالِ الْهُدْنَةِ أَفْضَلُ مِمَّنْ یَعْبُدُ اللَّهَ فِی ظُهُورِ الْحَقِ‏ّ مَعَ إِمَامِ الْحَقِ‏ّ الظَّاهِرِ فِی دَوْلَةِ الْحَقِ‏ّ الْحَدِیثَ.

---------------

[?]: الکافی ?- ???- ?، و أورد قطعة منه فی الحدیث ? من الباب ? من أبواب صلاة الجماعة.

???- ?- [?] مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِ‏ّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ: الِاشْتِهَارُ بِالْعِبَادَةِ رِیبَةٌ الْحَدِیثَ.

 ثلاث من کنوز الإیمان [الجنة]کتمان المصیبة والصدقة والمرض‏

[غرر الحکم و درر الکلم‏]قبر الحسین ع قلت نعم علی خوف ووجل فقال ما کان من هذاأشد فالثواب فیه علی قدر الخوف 

و من خاف فی إتیانه أمن الله روعته یوم القیامة یوم یقوم الناس لرب العالمین وانصرف بالمغفرة وسلمت علیه الملائکة وزاره النبی ص ودعا له وانقلب بنعمة من الله وفضل لم یمسسه سوء واتبع رضوان الله ثم ذکر الحدیث‏

[کامل الزیارات -  صفحه ???]

البقرة : 276 یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ یُرْبِی الصَّدَقاتِ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثیم‏

یَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُ‏ّ کُلَ‏ّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ

خداوند ربا را ناچیز می گرداند و صدقات را افزونی می دهد و هیچ کفران کننده گنهکار را دوست ندارد.

277 .ربا را خداوند محق میکند و صدقات را پرورش میدهد و خداوند هر کافر گنهکار را دوست ندارد /یمحق الله الربا و یربی الصدقات ،محاق به معنای رفتن خیر و بهای چیزی ست .مثلا محاق قمر ایام اخر ماه که نور ندارد را گویندمَحَقَه الله فانْمَحَقَ و امْتَحَقَ: أی ذهب خیره و برکته و نقص .خیلی عبارت دقیق و لطیفی یست انچه دیگران ربا پنداشته اند و میخواهند زیاد شود و سبب مال اندوزی شود دقیقا الله انرا محق میکند نابودش میکند زندگی ش خیر و برکت ندارد زندگی که پول ربوی درش بیاید بچه هایش پدرش زنش دیگر ان زن و بچه و پدر و فرزندان سابق نیستند محبت قبل را ندارند یمحق الله الربا هر چه که بشر انرا بزرگ کرده و میخواهد فزاینده شود خدا پایینش میاورد عجب که بشر باد میکند خودش را بالا می کشد همه چیز از دستش میرود هر کس تکبر کند ذلیل میشود و هر کس تواضع کند رفیع میشود ربا را محق میشود ولی صدقات انچه باعث صدق و راستی و دوستی ست که ظاهر مالی ندارد انرا خدا زیاد میکند و الله لا یحب کل کفار اثیم خدا خدایست که کفار را دوست 

ندارد انکه منکر صداقت است و صدق منکر حقیقت است که وارونه میگویند انما البیع مثل الربا و اثیم است کارهایش متاخر میکند هم خودش را هم خانواده ش را هم جامعه را چون یمحق الله الربا ست پولی و ثروتی که چقدر میتوان جامعه را جلو ببرد اینها در ربا خرجش کردند و عقب انداختند و خدا این جور ادم ها را دوست ندارد  

این ایه شریفه در امور اقتصادی نظیر لا اله الا الله است اول با سلب شروع شده محق ربا که نظام سرمایه داری کی تکون دوله بین اغنیاء منکم است و یربی الصدقات اثبات الله است در امور اقتصادی جمع جمال و جلال است نفی جهل و جنودش و اثبات عقل و جنودش در امور اقتصادی و مالی ست 

البته این به معنای اداره جامعه با صدقه نیست بلکه این مدیریت فردی یست و توصیه ی نه مدیریت جمعی دولتی ودقت کنید 

سب الى الصّادق (ع) انّه قیل له: قد رأى من یأکل الرّبوا یربو ماله فقال: فأىّ محق أمحق من درهم ربوا یمحق الدّین و ان تاب منه ذهب ماله و افتقر

وَ یُرْبِی الصَّدَقاتِ یعنى فی الآخرة أو یربى عوضها فیما أخرجت منه، و فی الاخبار اشارة إلیهما

ففی خبر انّ اللّه یأخذه یعنى مال الصّدقة بیده و یربیه کما یربى أحدکم ولده حتّى تلقاه یوم القیامة و هی مثل أحد،و فی خبر آخر: ما نقص مال من صدقة

               

فی الکافی عن الصادق علیه السلام إنما حرّم اللَّه الربوا لئلا یمتنع الناس من اصطناع المعروف.

أقول: یعنی بالمعروف القرض الحسن کما یأتی عند تفسیر (لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ) فَمَنْ جاءَهُ بلغه مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ زجر بالنهی فَانْتَهى فاتّعظ و امتنع منه فَلَهُ ما سَلَفَ لا یؤاخذ بما مضى منه و لا یسترد منه.

فی الکافی عن أحدهما علیهما السلام و فی التهذیب عن الباقر علیه السلام و العیاشی عنهما علیهما السلام قال الموعظة التوبة.

و فی الکافی و الفقیه عن الصادق علیه السلام قال کل ربا أکله الناس بجهالة ثم تابوا فانه یقبل منهم إذا عرف منهم التوبة و قال لو أن رجلًا ورث من أبیه مالًا و قد عرف ان فی ذلک المال رباً و لکن قد اختلط فی التجارة بغیر حلال کان حلالًا طیّباً فلیأکله و إن عرف منه شیئاً معزولًا انّه رباً فلیأخذ رأس ماله و لیرد الرّبوا و أیّما رجل أفاد «1» مالًا کثیراً قد أکثر فیه من الرّبوا فجعل ذلک ثم عرفه بعد ذلک فأراد أن ینزعه فما مضى فله و یدعه فیما یستأنف و فی معناه أخبار کثیرة.

وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ یحکم فی شأنه وَ مَنْ عادَ إلى تحلیل الرّبوا و الاستخفاف به بعد أن تبین له تحریمه فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ.

فی الکافی عن الصادق علیه السلام انه سئل عن الرجل یأکل الربوا و هو یرى أنه حلال قال لا یضره حتى یصیبه متعمّداً فإذا أصابه متعمّداً فهو بالمنزلة التی قال اللَّه عز و جل.

و فی الفقیه و العیون عن الرضا علیه السلام و هی کبیرة بعد البیان قال و الاستخفاف بذلک دخول فی الکفر، قال بعض العارفین أکل الرّبوا أسوأ حالًا من جمیع مرتکبی الکبائر فان کل مکتسب له توکل فیما کسبه قلیلًا کان أو کثیراً کالتاجر و الزارع و المحترف لم یعیّنوا أرزاقهم بعقولهم و لم یتعین لهم قبل الاکتساب فهم على غیر معلوم فی الحقیقة کما قال رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلم أبى اللَّه أن یرزق المؤمن الا من حیث لا یعلم و أمّا أکل الربوا فقد عین‏

مکسبه و رزقه و هو محجوب عن ربّه بنفسه و عن رزقه بتعیینه لا توکّل له اصلًا فوکّله اللَّه إلى نفسه و عقله و أخرجه من حفظه و کلائته فاختطفته الجن و خبّلته فیقوم یوم القیامة و لا رابطة بینه و بین اللَّه عز و جل کسائر الناس من المرتبطین به بالتوکل فیکون کالمصروع الذی مسّه الشیطان فیتخبّطه لا یهتدی إلى مقصده.

یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا یذهب برکته و یهلک المال الذی یدخل فیه.

فی الفقیه و الکافی سئل الصادق علیه السلام عن هذه الآیة قیل و قد أرى من یأکل الربوا یربو ماله قال فأی محق أمحق من درهم ربوا یمحق الدین و إن تاب منه ذهب ماله و افتقر وَ یُرْبِی الصَّدَقاتِ یضاعف ثوابها و یبارک فیما أخرجت منه.

العیاشی عن الصادق علیه السلام قال قال رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلم إنه لیس شی‏ء الا و قد وکل «1» به ملک غیر الصدقة فان اللَّه یأخذه بیده و یربِّیه کما یربی أحدکم ولده حتى تلقاه یوم القیامة و هی مثل أحد و فی معناه أخبار کثیرة.

و فی الحدیث النبوی ما نقص مال من صدقة وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ مصرّ على تحلیل المحرمات أَثِیمٍ منهمک فی ارتکابه.

قَالَ قِیلَ لِلصَّادِقِ ع قَدْ نَرَى الرَّجُلَ یُرْبِی وَ مَالُهُ یَکْثُرُ- فَقَالَ یَمْحَقُ اللَّهُ دِینَهُ وَ إِنْ کَانَ مَالُهُ یَکْثُرُ

وَ قَوْلُهُ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ- وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ فَإِنَّهُ کَانَ سَبَبُ نُزُولِهَا أَنَّهُ لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى «الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا إلخ» فَقَامَ خَالِدُ بْنُ الْوَلِیدِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ رِبَا أَبِی فِی ثَقِیفٍ وَ قَدْ أَوْصَانِی عِنْدَ مَوْتِهِ بِأَخْذِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ- فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ قَالَ مَنْ أَخَذَ الرِّبَا وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ- وَ کُلُّ مَنْ أَرْبَى وَجَبَ عَلَیْهِ الْقَتْلُ،

وَ أَخْبَرَنِی أَبِی عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ دِرْهَمٌ مِنْ رِبًا أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ- مِنْ سَبْعِینَ زَنْیَةً بِذَاتِ مَحْرَمٍ فِی بَیْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ، قَالَ إِنَ‏ الرِّبَا سَبْعِینَ جُزْءاً- أَیْسَرُهُ أَنْ یَنْکِحَ الرَّجُلُ أُمَّهُ فِی بَیْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ.

بَابُ الرِّبَا

3991- رَوَى الْحُسَیْنُ بْنُ الْمُخْتَارِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ دِرْهَمٌ رِبًا أَشَدُّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ثَلَاثِینَ زَنْیَةً کُلُّهَا بِذَاتِ مَحْرَمٍ مِثْلِ الْخَالَةِ وَ الْعَمَّةِ.

3992 وَ- فِی رِوَایَةِ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ «3» عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ دِرْهَمٌ رِبًا أَشَدُّ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ سَبْعِینَ زَنْیَةً کُلِّهَا بِذَاتِ مَحْرَمٍ «4».

3993 وَ- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص «5»

 آکِلُ الرِّبَا وَ مُؤْکِلُهُ وَ کَاتِبُهُ وَ شَاهِدَاهُ فِی الْوِزْرِ سَوَاءٌ.

3994 وَ- قَالَ عَلِیٌّ ع «6»

 لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ص الرِّبَا وَ آکِلَهُ وَ مُؤْکِلَهُ وَ بَائِعَهُ وَ مُشْتَرِیَهُ وَ کَاتِبَهُ وَ شَاهِدَیْهِ.

_

 3995 وَ- رَوَى إِبْرَاهِیمُ بْنُ عُمَرَ «1» عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا فِی أَمْوالِ النَّاسِ فَلا یَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ قَالَ هُوَ هَدِیَّتُکَ إِلَى الرَّجُلِ تَطْلُبُ مِنْهُ الثَّوَابَ أَفْضَلَ مِنْهَا فَذَلِکَ رِبًا یُؤْکَلُ «2».

3996 وَ- رَوَى عُبَیْدُ بْنُ زُرَارَةَ «3» عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا یَکُونُ الرِّبَا إِلَّا فِیمَا یُکَالُ أَوْ یُوزَنُ «4».

3997 وَ- قَالَ ع کُلُّ رِبًا أَکَلَهُ النَّاسُ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا فَإِنَّهُ یُقْبَلُ مِنْهُمْ إِذَا عُرِفَتْ مِنْهُمُ التَّوْبَةُ «5» وَ قَالَ ع لَوْ أَنَّ رَجُلًا وَرِثَ مِنْ أَبِیهِ مَالًا وَ قَدْ عَلِمَ أَنَّ فِی ذَلِکَ الْمَالِ رِبًا وَ لَکِنْ قَدِ اخْتَلَطَ فِی التِّجَارَةِ بِغَیْرِهِ فَإِنَّهُ لَهُ حَلَالٌ طَیِّبٌ فَلْیَأْکُلْهُ وَ إِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَیْئاً

____________________________________

مَعْزُولًا أَنَّهُ رِبًا فَلْیَأْخُذْ رَأْسَ مَالِهِ وَ لْیَرُدَّ الرِّبَا «1».

3998 وَ- قَالَ ع أَیُّمَا رَجُلٍ أَدَارَ مَالًا کَثِیراً «2» قَدْ أَکْثَرَ فِیهِ مِنَ الرِّبَا فَجَهِلَ ذَلِکَ ثُمَّ عَرَفَهُ بَعْدُ «3» فَأَرَادَ أَنْ یَنْزِعَ ذَلِکَ مِنْهُ فَمَا مَضَى فَلَهُ وَ یَدَعُهُ فِیمَا یَسْتَأْنِفُ «4».

3999 وَ- قَالَ ع «5»

 أَتَى رَجُلٌ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ ع فَقَالَ إِنِّی وَرِثْتُ مَالًا وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ صَاحِبَهُ الَّذِی وَرِ..

خوش آمدید

بسم الله الرحمن الرحیم

به وبلاگ ربانی شدن با قران خوش آمدید.